افزایش سن امید به زندگی ایرانی
تاریخ انتشار: ۲۴ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۴۴۹۳۰
به گزارش گروه سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا: حسین فرشیدی در کنگره بینالمللی سلامت خانواده، فرزندآوری و صیانت از جمعیت که امروز در دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز برگزار شد، با بیان اینکه سلامت مادران، ستون اصلی و تضمینکننده سلامت خانواده است گفت: حفظ و ارتقای سلامت مادران از اولویتهای نظم جمهوری اسلامی ایران محسوب میشود و تاکنون قوانین و سیاستهای زیادی در این راستا تدوین و اجرایی شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: با توجه به ضرورت حفظ و ارتقای جوانی جمعیت، سیاستها، قوانین و اقدامات مرتبط با سلامت مادران برای داشتن جمعیتی سالم، جوان و پویا اهمیت بیشتری پیدا کرده است.
معاون بهداشت وزارت بهداشت گفت: ایجاد همکاریهای مشترک با مراکز تحقیقاتی و کشورهای دیگر و به اشتراک گذاشتن تجارب در این زمینه میتواند به ارتقای دانش، الگوبرداری و مدلسازی و ارائه راهکارهای اجرایی موثرتر تاثیر خوبی داشته باشد.
وی عنوان کرد: در جمهوری اسلامی ایران بر توسعه همکاریهای فنی، بسیج منابع و تقویت نظام مراقبت سلامت و انجام اقدامات مرتبط با سلامت جسمی، روانی و معنوی مادران تمرکز کرده است که در این راستا ۹۹ خدمت مراقبتی رایگان به مادران باردار، زایمان طبیعی ایمن و رایگان، حفظ و ارتقای طراوت مادری، ارزشمندی فرزندآوری و ترویج سبک زندگی اسلامی برای حفظ و ارتقای سلامت مادران ارائه میشود.
فرشیدی گفت: اقدامات با رویکرد ازدواج بهنگام و آثار آن، زندگی سالم، فرزندآوری به موقع، پیشگیری و کاهش ناباروری در زوجین از طریق ارائه خدمات رایگان و ارتقای پوشش کامل بیمهای خدمات درمانی و ناباروری انجام شده است. در این راستا طرح سلامت خانواده و نظارم ارجاع از دستاوردهای بزرگ نظام سلامت است که با ارائه بستههای خدمتی به ویژه بستههای خدمتی متناسب با نیازهای مادران منجر به ارتقای سلامت و کاهش مرگ و میر مادران و نوزادان شده است.
وی افزود: خدمات نظام جمهوری اسلامی در زمینه سلامت دختران، زنان و مادران موجب شده است نسبت مرگ مادران در هر ۱۰۰ هزار تولد زنده از ۲۴۵ مورد در سال ۱۳۵۳ به ۲۳.۷ مورد در سال گذشته کاهش یابد. در این مدت امید به زندگی در زنان از ۵۷ سال به ۷۸.۵ سال ارتقا یافته است.
معاون بهداشت وزارت بهداشت ادامه داد: همچنین در این مدت، میزان مرگ نوزادان در یک هزار تولد از ۳۲ مورد به ۸.۲ مورد و مرگ کودکان زیر پنج سال در یک هزار تولد از ۱۳۵ به ۱۴.۵ مورد کاهش یافته است.
فرشیدی عنوان کرد: این آمار بیانگر این است که حفظ و ارتقای سلامت زنان، مادران و خانواده در گفتار و عمل، از اولویتهای همه کارکنان نظام سلامت است. امیدوارم این نشست منجر به همکاری جدید شود تا بتوانیم با داشتن خانواده سالم برای آینده بهتر برنامهریزی کنیم.
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: سلامت فرزندآوری خانواده جوانی جمعیت ارتقای سلامت سلامت مادران حفظ و ارتقای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۴۴۹۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سلامت از ارکان اصلی خوشبختی و بهروزی/ خانواده سلامت محور «زندگی زیسته» سالمی دارد
معاون فرهنگی و اجتماعی پلیس در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت، وجوه مهم سلامت را برشمرد و بر نقش خانواده در سلامت افراد تاکید کرد.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، سردار دکتر سعید منتظرالمهدی در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت آورده است:
یکی از ارکان اصلی خوشبختی و بهروزی، «سلامت» است. چه، با برخورداری از تراز بالای صحت و سلامت است که میتوان برای تحقق اهداف ریز و درشت زندگی و بیشینه سازی شادابی و موفقیت، گام فراسو نهاد و جهد و جد روزافزون نمود. لیکن، نباید از یاد برد که قلمرو و حیطه سلامت هرگز در سطح «سلامت جسم» محدود نمیماند بلکه حیطههای پر اهمیت دیگری را نیز در بر میگیرد که از آن میان سه حیطه دیگر سلامت، یعنی «سلامت روان»، «سلامت اخلاق» و «سلامت اجتماعی» در خور توجه فزون تری هستند (نیازی به یادآوری نیست که این چهار حیطه سلامت پیوند وثیق و جدایی ناپذیری با یکدیگر دارند و لاجرم زوال یا نقصان هریک قادر است آن سه دیگر را دستخوش کژکارکردی نماید).
چنانچه از حیث یادآوری و بیش و کم از منظر امروزین بخواهیم تعریفی بس مختصر از این چهار حیطه سلامت به دست دهیم چنین میتوان گفت که جسم آنگاه سالم است که بتوان بی هیچ محدودیتی از همه ظرفیت و توان آن برای «نیکو زیستن» بهره جست، روان نیز زمانی در سلامت است که نه تنها در دام هیچ «تعارض» آشفته ساز و نشانگان ملال انگیز و تنیدگی آشوبناکی گرفتار نشده باشد بلکه لبریز سُرور و وجد و خرسندی و پیوسته در تعالی و پویایی باشد. به همین قیاس سلامت اخلاقی نیز به حالتی اطلاق میشود که ذهن و ضمیر فرد عاری از «احساس گناه» باشد؛ آشکار است که لازمه فراچنگ زدن چنین خلق و حالتی آن است که فرد در کنش و منش و بینش خود، «فضایل اخلاقی» (نظیر صداقت، عدالت، اصالت، امانت و جز آن) را فرو نگذارد و برای بیشینه سازی آنها پیوسته بکوشد. سر انجام، مراد از «سلامت اجتماعی» آلوده نشدن به آسیبهای مختلف از یک سو و داشتن ارتباط و تعامل «شفابخش» با جمع و جامعه از دیگر سو است.
ناگفته پیداست که یک دوجین عامل را میتوان نشان کرد و نشان داد که بر هر یک از این چهار حیطه سترگ سلامت تاثیر میگذارند. اما، تردیدی نمیتوان کرد که در این میان سهم و نقش خانواده برجستهتر است. چون همانگونه که میدانیم در خانواده است که «اندیشه» شکل میگیرد، «شخصیت» فرا میبالد، «منش» نضج مییابد، «نگرش به خویشتن» پایه ریزی میشود و «نحوه رفتار» در برابر پدیدهها و در شرایط مختلف، سمت و سو داده میشود.
حال این پرسش در برابر ما عرض اندام میکند که کدام خانواده قادر است تراز و میزان هر یک از چهار نوع سلامت را ارتقا دهد و مانع از فرو شدن در «بیماری» و نقصان سلامت شود؟ در پاسخ به این پرسش میتوان انبوهی شاخص و ملاک را برای «خانواده سلامت محور» و «سالم پرور» فهرست کرد. لیکن به باور من از آن میان شاخصهای زیر اهمیت بیشتری دارند:
۱. سبک زندگی برخوردار از تحرک بهینه (۶۰ دقیقه در روز)، بهداشت مطلوب، چک آپ دوره ای، تفریح به موقع و تغذیه مناسب. چنین سبکی نه تنها به سلامت جسم یاری میرساند بلکه سلامت ذهن و روان را نیز مضاعف مینماید.
۲. پیروی از الگوی گفت و گوی سازنده برای از میان راندن تعارضات ناگزیر زندگی. در چنین خانوادهای کمتر مشاجره و منازعه و مجادله دیده میشود. چه، اینگونه خانوادهها زبان و کلام را در جهت «مفاهمه» و مصالحه بکار میگیرند و با گفت و شنود به موقع مانع از سایه انداختن تعارضات و مسائل حل نشده بر ساحت جان و روان میشوند.
۳. افزایش مستمر ذخیره شناختی. در خانواده سلامت محور، مطالعه و یادگیری رفتاری رایج و مستمر است و لاجرم اعضای اینگونه خانوادهها پیوسته دانایی خود را افزایش میدهند و اندیشه خود را زیبا و غنی میسازند. آنان همچنین میکوشند تا «دانش» خود را به «خِرد» تبدیل سازند و آن را در کنش و عمل خود بکار بندند. ناگفته پیداست که پیامد دانایی، خردمندی و «اندیشه زیبا» خوشامدگویی مستمر به زیباییهای بیکران زندگی و شادابی و شورمندی جسم و روان است.
۴. فضیلتمند زیستن. در خانواده سالم پرور و سلامت محور به فضائل اخلاقی نه تنها در «گفتار» بلکه در «کردار» ارج نهاده میشود. به همین سبب اینگونه خانوادهها اغلب با خود و دیگران «در صلح» و آرامش هستند.
۴. برخورداری از روابط و پیوندهای اجتماعی خرسند ساز. چنین پیوندی نوعی «حمایت اجتماعی» است که همچون «سپری نیرومند» از اعضای خانواده در برابر سختیها و رنجهای ناگزیر زندگی حفاظت میکند (یادمان باشد که در جهان بودن یعنی با دیگران بودن).
خلاصه آنکه، خانواده سلامت محور «زندگی زیسته» سالمی دارد و لاجرم احساس خوشبختی و بهروزی و شادابی آن پیوسته در حال افزایش است.